در کنفرانس اخیر انجمن روانشناسی بریتانیا نتایج یکی از پژوهش‌های دپارتمان روانشناسی دانشگاه لیورپول اعلام شد که در این پژوهش عملکرد مغزی ۱۴ موسیقیدان و ۹ غیر موزیسین هنگام فعالیتهای موسیقی و کلامی مورد بررسی قرار گرفته است؛ نتایج نشان می‌دهد که “مناطق مغزی مسؤول پردازش موسیقی و زبان مشترک هستند و کلیه مطالعات در خصوص تاثیر موسیقی بر مغز نشان دهنده این است که آموزش موسیقی منجر به استفاده بیشتر فرد از توانمندی‌های نیمکره چپ مغز می‌شود”.
دو مطالعه مجزا در این پژوهش صورت گرفته است: مطالعه اول شامل پیدا کردن الگوهای فعالیت‌های مغزی ۱۴ موزیسین و ۹ غیرموزیسین در هنگام اجرای موسیقی و فعالیت کلامی بود. همچنین یافته‌های این مطالعه نشان داد که فعالیت‌های مغزی موزیسین‌ها در هر دو تکلیف کلامی و نواختن موسیقی یکی است در حالی‌ که برای گروه غیر‌موزیسین تفاوت‌هائی آشکار و نمایان است.

Photo by cottonbro

مطالعه دوم شامل آزمودنی‌های غیر‌موزیسین بود که در یک جلسه نیم ساعته تحت آموزش موسیقی قرار گرفتند و نتایج حاصله از فعالیت‌های مغزی آنها قبل و بعد از آموزش نیم ساعته موسیقی نشان دهنده تغییرات قابل توجهی در دو توانمندی فوق بود.
نتیجه شگفت‌انگیز این تحقیق به گفته مجری طرح این بود که صرف نیم ساعت آموزش موسیقی می تواند تغییرات بسیاری در عملکرد آزمودنی ها ایجاد کند.
این پژوهش نشان می‌دهد که الگوهای ارتباطی مغز در نتیجه استفاده از حوزه‌هایی است که درگیر پردازش زبان هستند. بنابراین می‌توانیم چنین فرض کنیم که آموزش موسیقی تغییر سریعی در مکانیسم شناختی که مسؤول درک موسیقی است (و معمولا با توانمندی زبان نیز در ارتباط هستند )، ایجاد می کند.

برای امتیازدهی، روی یکی از ستاره‌ها کلیک کنید!

«هر ستاره برابر یک امتیاز و پنج ستاره به معنای امتیاز کامل است»

میانگین امتیاز ۰ / ۵. تعداد آرا: ۰

نخستین فردی باشید که به این پست امتیاز می‌دهد

مطلب پیشینافزایش مصرف ماری‌جوآنا در درمان کودکان
مطلب بعدیرابطه فقر و الگوی سلامت