برتری دختران بزرگ خانواده

یافته های مطالعاتی بر روی خواهر و برادرها نشان می دهد که در بین فرزندان، دختر ارشد از بعد تعلیم و تربیت متفاوت از سایر فرزندان می باشد..
مطالعه‌ صورت گرفته توسط ISER حاکی از این است که بچه های بزرگ‌ خانواده خصوصا دخترها جاه‌طلب و برتری طلب هستند و هر چه فاصله سنی بین خواهر و برادرها بیشتر باشد احتمال راهیابی به سطوح تحصیلی بالاتر بیشتر است.
این مطالعه توسط فیفی‌بو با عنوان تاثیر ساختار شخصیتی فرزندان بر آرزوهای آتی‌شان انجام گرفت. با وجود اینکه مطالعات قبلی خصوصا در نروژ، دانمارک و هلند نشان دادند که احتمال موفقیت و کسب رده های تحصیلی بالاتر در فرزندان اول خانواده بیشتر است، اما یافته های جدید ISER نشان می دهد که بخشی از واقعیت می تواند بعلت کاراکتر فردی و نحوه تربیتی فرزندان اول باشد. براساس آمار فرزندان اول خود را سرتر و برتر از برادران و خواهران کوچکتر می دانند.

این تحقیق نشان می دهد که علت برتری فرزندان اول یا بعبارتی احتمال کسب موفقیت های تحصیلی بالاتر و بهتر، به میزان انگیزه و توقع بالائی است که از خود دارند و در این راه به آنها انگیزه مضاعف می دهد. یکی دیگر از متغیرهای مهم و تاثیرگذار در این تحقیق، میزان کنترل پدر و مادر بر روی وضعیت تحصیلی فرزندان می باشد و هر چه وضعیت تحصیلی و شغلی والدین بالاتر و شاخص تر باشد اثرات بیشتری بر عملکرد تحصیلی و شغلی فرزندان خواهد داشت. داده های تحقیق می گوید: فرزندان اول ۷% از دیگر برادران و خواهران خود بیشتر به اهداف آینده و آرزوهای تحصیلی و شغلی خود رسیده اند. در این میان، دختران ۱۳% بیشتر از پسرها بودند. احتمال حضور در مقاطع تحصیلی و تخصصی در فرزندان اول ۱۶% بیشتر از فرزندان دیگر است و در این میان دخترها ۴% بیشتر از پسرها موفق به دریافت مدارک تخصصی می شوند.
در این مطالعه باستثنای درقلوها و تک فرزندها، همچنین به ترکیب جنسی خواهر و برادرها و اندازه خانواده هم توجه شده و مشخص کرده است که دو عامل فوق تاثیری در انگیزه و میزان موفقیت تحصیلی در آینده زندگی آنها نداشته است. بنابراین به همان میزان که فاصله سنی بین خواهر ها و برادرها بیشتر باشد به همان نسبت شکاف بزرگتری در پیشرفت تحصیلی آنها ایجاد می کند.

مجری طرح می گوید: نابرابری های آموزشی نه تنها در تقابل خانواده ها بلکه در درون هر خانواده نیز وجود دارد. جالب تر این است که براحتی می توان مزیت فرزند اول را بواسطه داشتن موقعیت شاخص در خانواده متوجه شد و این حتی در والدین امروزی و جامعه امروزی که ادعای برابری و توجه یکسان را بین فرزندان مطرح می کنند همچنان مشاهده می شود.
در پایان علیرغم تحقیقات گسترده در زمینه حداکثر توجه به فرزندان ارشد در خانواده های پرجمعیت و میزان موفقیت آنها، همچنان این سوال مطرح به ذهن می آید که چطور فرزندان بعدی از حداقل امکانات حداکثر استفاده را میبرند؟